uShaka en Bob

Zaterdag hadden we een vrije dag dus besloten we dat het tijd was om iets leuks te gaan doen. Het zou 40 graden worden dus besloten we samen met Rosemary (een van de andere vrijwilligers uit Schotland) en Pleasure (een werknemer van CROW uit de buurt) naar uShaka te gaan. uShaka is de plek om naartoe te gaan als het warm is.

Aangezien we geen zin hadden om weer 35 euro voor een taxi te betalen besloten we met Pleasure met de lokale busjes te gaan. Dit zijn gewoon mensen die een busje kopen en taxiservices aanbieden. Er is geen touw aan vast te knopen welke bus je moet pakken, maar gelukkig hadden we Pleasure bij ons. Uiteindelijk kostte onze trip naar uShaka en terug ons slechts 3,50! 

uShaka ligt aan het strand en is een Marine World met Waterpark. Eerst zijn we door het aquarium gelopen en hebben we een Zeeleewenshow bekeken haha. Daarna wilden we eigenlijk naar het Waterpark aangezien ze daar de hoogste glijbaan van Afrika hebben, maar je kon het water nauwelijks meer zien aangezien er zoveel mensen waren. Daar hadden we allemaal niet zo'n zin in dus besloten we gewoon naar het strand te gaan en een duik te nemen in de oceaan. Uiteindelijk begon het te betrekken en zijn we maar naar huis gegaan. Een geslaagde dag.

Een paar dagen daarvoor mochten we mee het binnenland in om een jonge Baviaan, genaamd Bob, op te halen. Zoals hier normaal is, moesten wij twee achterin de pick-up zitten, normaal is daar niks mis mee, maar op de desbetreffende ochtend regende het en was het nogal mistig. Gelukkig hadden we regenjassen, plastic zakken en dekens dus we overleefden het wel. Hoe verder we het binnenland in gingen, hoe warmer het werd en na anderhalf uur zaten we weer in een T-Shirtje achterin.

Bob woonde op een boerderij (die ieder moment kon instorten) en was bevriend met honden, reed op schapen en doodde alle kippen. Dat was ook een van de redenen waarom hij weg moest.

Bob's moeder was doodgeschoten omdat de broer van de boer graag een baby baviaan wilde, maar na een jaar kwam hij er achter dat bavianen niet knuffelig zijn dus moest hij weg, naar de boerderij. Daar leefde hij een heerlijk leven, hij was letterlijk de baas daar.

Maar zijn baasjes konden niet meer voor hem zorgen. Dus kwamen wij hem ophalen, maar dat klinkt makkelijker dan verwacht. Bob had door dat hij vooral NIET in de box moest gaan zitten, zodra het vangnet alleen al bewoog schoot hij een boom in en toen we het verdovingspistool tevoorschijn haalden rende hij ver het veld in. Meer dan twee uur zijn we bezig geweest hem te vangen, maar niks wilde lukken dus besloten we de box daar te laten zodat de eigenaren het nog konden proberen en zijn we weer teruggereden. Drie dagen daarna kregen we telefoon, Bob zat in de box en ze waren op weg naar ons.

Hij zit nu in verblijf naast de andere bavianen van zijn leeftijd. Hij vindt alles nog raar en eng, hij is nooit gewend een baviaan te zijn, maar het gaat steeds beter en hopelijk kan hij binnenkort geintroduceerd worden bij die andere groep!

Ook de kleine bavianen zijn weer helemaal gelukkig, zij moesten namelijk plaats maken voor Bob en zaten een aantal dagen in een saai verblijf. Eergisteren was hun nieuwe verblijf inclusief zwembad, klimboom en -touw en warme hokken dan eindelijk af! Ze renden schreeuwend en krijsend door hun nieuwe verblijf, sprongen in het zwembad en beklommen alles wat er te beklimmen viel. Ze zijn weer helemaal gelukkig!